Ostatnio obejrzane - HIM: Na początku był chaos i tak zostało.

Brajczyni do ucha

to jest fetysz, nie zlosliwosc

Księżna Mazowiecka

Fullmetal Artist

Katyń.
Zdaje się, że obecnie to sztandar dla każdego kształcącego się młodopolaka, zwłaszcza pod kaczym berłem... A ja mam mieszane uczucia, ale o tym może wspomnę za chwilę. Jakie są Wasze wrażenia?

Jaśnie małżonek

Płytki, prosty, nudny. Nakręcony jak typowa szkolna lektura, z kompletnie zmarnowanym potencjałem. I zakończenie ani tematyka niestety nie czynią tego filmu dobrym. Bo należy pamiętać, że to FILM i nic nie usprawiedliwia spartaczonego scenariusza i drewnianej gry aktorskiej.

Brajczyni do ucha

Wystarczy wybrac odpowiednia tematyke, nie napracowac sie zbytnio, a i tak zarobic Razz

Fullmetal Artist

No własnie moje odczucie jest mniej więcej takie samo... Nas, jako Polaków być może poruszyło to w jakiś minimalny sposób, ale brak w tym filmie jakiejś uniwersalności coś, co by go uczyniło wyjątkowym. Pompa i tyle

Patron Saint of Heartache

Jeszcze nie widziałem, ale szczerze mówiąc nie spodziewam się niczego wielkiego. Ot, możliwość odcięcia kuponu od ważnego dla Polski wydarzenia plus patriotyczny nierealistyczny smrodek.

Wczoraj widziałem "Czas Surferów". Może i prymitywne odzywki, ale dawno się tak na komedii nie uśmiałem Razz

Fullmetal Artist

"Rejs"
I wielkie WTF nad głową. Klasyk nie klasyk, przepaść pokoleniowa daje mi się we znaki Razz

.

Brajczyni do ucha

Złe wychowanie. Nie polecam Razz

The Antagonist

"Bridget Jones"
Fabuła luźno nawiązuje do genialnej książki Jane Austen "Duma i uprzedzenie". Mamy bohaterkę, Elizabeth Bennet, tutaj trzydziestokilkuletnią asystentkę w wydawnictwie, w Londynie schyłku ubiegłego wieku. Czarującym draniem został jej szef Daniel, gdy tymczasem dumnym Markiem Darcy stał sie dumny Mark Darcy, adwokat i wybitny obrońca praw człowieka. Elizabeth dla potrzeb nowoczesnego, wybrednego czytelnika się rozpija , roztyła i błąka po ulicach z papierosem w zębach, uzależniona od swojej wagi i telefonu domowego. Jak by tego było mało, dręczy ją irytująca mamuśka, która ku cierpieniu swojego męża i wiecznie narzekającej na brak chłopaka córki, wdaje się w romans z wypielęgnowanym Portugalczykiem. Biedna Bridget, zakochuje się w swoim podłym szefie, co doprowadza do serii niefortunnych zdarzeń, kończących się pytaniem: "Mark czy Daniel, Daniel czy Mark?". Finał zaskakuje nas pomysłem na nowy strój zimowy (bielizna i adidasy), jak i wnioskiem, że sweter w renifery lepiej grzeje niż pretensjonalny uśmiech Hugh Granta.

Wadera

"Dumę i uprzedzenie"zarówno czytałam (boska książka Exclamation

) co i oglądałam...ale "Bridget Jones" nie widziałam i trudno mi sie odnieść do Twoich spostrzeżeń....

The Antagonist

Przeczytaj książkę. Więcej nawiązań i podobieństw do dzieła Austen. Film to jednak skrócona, uproszczona wersja.

Wadera

przeca pisałam, że czytałam!!!

The Antagonist

The Antagonist

Atonement, znany u nas jako Pokuta

Jeden z najlepszych melodramatów i zdecydowany kandydat do Oskara za najlepsze zdjęcia. Film razi ładunkiem emocjonalnym i pozostawia w umyśle spustoszenie, co stanowi nie lada osiągnięcie. Pierwsza godzina jest kapitalnym obrazem nieczystej gry rozgrywanej w upalny dzień, w angielskiej posiadłości. Rozgrywającymi są kilku bohaterów, wśród których liczy się wyniosła przedstawicielka nowego pokolenia arystokracji Cecile, zakochany w niej na zabój syn gospodyni Robbie i młodsza siostra Cecile, Briony, trzynastoletnia autorka sztuk dramatycznych. To właśnie ta ostatnia, przez swoje dziecięce pojęcie świata uczuć i emocji, połączy i następnie rozłączy dwojga zakochanych. To jej tyczyć się będzie tytułowa pokuta.
Film rozpoczyna się genialną godziną, by przejść do mniej barwnego, nie wybijającego się ponad poziom ustalony przez rzemieślnicze produkty, gdzie błyszczy jedynie scena z Dunkierki jako przedstawicielka idealnej pracy kamery. Następnie mamy mocny finał z rozdzierającą serce Vanessą Redgrave. Dla miłośników inteligentnego kina pozycja obowiązkowa.